کیستی تو

کیستی که من این گونه به اعتماد نام خود را با تو می گو یم،، نان شادی ها یم را با تو قسمت می کنم، به کنارت می نشینم وبر زانوی تو این چنین آرام به خواب می روم؟ کیستی که من این گونه به جد در دیار رویا های خویش با تو زندگی می کنم؟

بهترین دوست اون دوستی که بتونی باهاش روی یک سکو ساکت

بنشینی و چیزی نگی و وقتی ازش دور میشی حس کنی

 بهترین گفتگوی عمرت رو داشتی.

لحظه دیدار نزدیک است 

باز من دیوانه ام ، مستم 

باز می لرزد دلم دستم 

باز گویی در هوای دیگری هستم 

های نخراشی به غفلت گونه ام را ، تیغ !

های نپریشی زلفکم را ، دست !

آبرویم را نریزی دل !

لحظه دیدار نزدیک است . 

مهدی اخوان ثالث