من به تو خندیدم
چون که می دانستم
تو به چه دلهره از باغچه همسایه سیب را دزدیدی
پدرم از پی تو تند دوید
و نمی دانستی باغبان باغچه همسایه
پدر پیر من است
من به تو خندیدم
تا که با خنده تو پاسخ عشق تو را خالصانه بدهم
بغض چشمان تو لیک لرزه انداخت به دستان من و
سیب دندان زده از دست من افتاد به خاک
دل من گفت: برو
چون نمی خواست به خاطر بسپارد گریه تلخ تو را ...
و من رفتم و هنوز سالهاست که در ذهن من آرام آرام
حیرت و بغض تو تکرار کنان
می دهد آزارم
و من اندیشه کنان غرق در این پندارم
که چه می شد اگر باغچه خانه ما سیب نداشت
ترنم یه چیزی بگم اگه دوس نداشتی تایید نکن
حیف این وبلاگ نیس که با این تبلیغات خرابش کردی
حیف این جملات معنی دارنیس که باید در مورد هرکدومشون چند ساعت فکر ولی برق برق زدن این تبلیغات نذاره آدم تمرکز بگیره
البته ببخشی ترنم
معمولا زبون انتقادم تلخه تو ببخش
سلام
حداقل یه جوابی چیزی زیرش می نوشتی که بدونم کامنت ها رو می خونی
نکنه بدون اینکه بخونی تایید می کنی!!!!!!!!؟